Naar het bos

Heerlijk zo'n hond! Het geeft je een goed excuus om er even uit te gaan.

Vanmiddag zijn wel met zijn allen naar het Rijsterbos geweest. Het was zulk prachtig weer! 

Gisteren was Ellen hier en waren we ook al naar het Burg. Rasterhoffpark in Sneek geweest, maar de foto's die daar gemaakt zijn, zijn zo slecht....Die zijn niet echt toonbaar :-))). Dat park is wel een aanrader om heen te gaan als je in de buurt bent!

De kinderen hebben genoten en Meike ook! Die is nu helemaal versleten, hihi.

Nieuwe foto's van Meike

Vandaag zijn we weer even wezen kijken bij de pups. Gister was ik al mee naar de dierenarts toen het hele spul geent en gechipt werd, maar zonder de kinderen. En voor Roos was het daar niet helemaal mee eens. Want mijn buurmeisje kwam oppassen, zodat ik alleen kon gaan.

Maar vanmiddag na school nog even snel voor zwemles erheen.

In het mandje ligt Meike links onder. Ze hadden vlak voor wij kwamen heerlijk buiten gespeeld, dus zelfs Meike was redelijk uitgeteld, haha.

Nog 12 nachtjes slapen dan mag ze met ons mee naar huis!!!

Meike

Ik heb aardig wat negatieve reacties ontvangen over het feit dat we Olaf hebben teruggebracht naar de fokker. En daar heb ik me best wel rot door gevoeld. Want het was echt niet niks omdat te doen en we hebben er als gezin ook enorm veel verdriet over. Nog steeds. We hadden ons zo verheugd op Olaf en we hadden ons ook heel goed daarop voorbereid.

De fokker vond echter dat er niks aan de hand was met Olaf en 's avonds had hij hem alweer te koop aangeboden op zijn website, dit tot woede van de dierenarts. Ik hoop echt dat de fokker toch gelijk heeft!

En voor er weer een nestje is met Manchesters ben je weer een aantal maanden verder, zo niet een jaar. Want ze worden niet heel veel gefokt.

Meike 3 weken oud

Meike 4 weken oud

Meike 4 weken oud met een glimp van de moederhond

Intussen hebben we dus een ander hondje uitgezocht: Meike.

Ik heb een heel gesprek gehad met de dierenarts over wat nu wijsheid is. Zeker gezien onze situatie thuis.

Zij kent deze moederhond heel goed en heeft de pups ook allemaal onder behandeling en is er echt heel erg enthousiast over! Dat geeft mij meer vertrouwen. Ook is het een heel ander type hond. De moeder is nl. een Nova Scotia Duck Tolling Retriever en de vader is een kruising Satbij/Wetterhoun. Ook kon ik nu wel een teefje uitzoeken. Dat wilden we al, maar er was bij de Manchester-fokker geen keus. Het is dus totaal wat anders dan een Manchester Terrier. Het is een een retriever en een goed te leren hond. Ze wordt wel groter dan Olaf, en krijgt ook lange haren.

Ik heb intussen al heel vaak gekeken bij de pups, want het is hier vlakbij. Ze zijn geboren op 10 september en 6 november mogen Meike gaan halen.

Intens verdrietig...

...dat zijn wij op dit moment.
Ik heb samen met de kinderen vandaag Olaf teruggebracht naar de fokker.
Vorige week zagen we dat zijn voorpootjes wat krom stonden.
Maar we dachten dat het kwam door een groeispurt en dat het wel goed zou komen.
Afgelopen zondag heeft de fokker Olaf nog gezien en hij zei dat het vaker voorkwam en dat het geen kwaad kon.

Op de puppycursus kreeg ik weer twijfels door de opmerkingen van de andere cursisten en de cursusleidster.

Gisteren ben ik toch maar naar de dierenarts gegaan om het te laten zien. Hij begon al over verkeerd groeien, misschien kon het goed komen mits hij over ging op het dure voer van de dierenarts. En anders rontgenfoto's, spalkjes of een operatie. Ik had ook al pijnstillers meegekregen, omdat Olaf de straat niet op wilde, schijnbaar deed dat zeer.

Daarna nog naar een andere dierenarts gegaan voor een second opinion. Die was nog stelliger: maandag foto's maken en een operatie was wel zo goed als zeker. Zijn voorpootjes waren al zodanig vergroeid en zijn polsgewrichtjes al zo verstijfd. Zij gaf mij het dringende advies om contact op te nemen met de fokker en hem terug te brengen, daarvoor had ik er teveel geld voor betaald.

Dat heb ik gedaan. Zijn directe reactie was: breng hem maar terug, dan krijg je je geld terug. Dat hebben we vanmorgen gedaan. Wij zijn dus echt heel bedroefd, omdat we nu al ons hondje kwijt zijn. En het is zooooo'n lief hondje!

Olaf, het spijt ons dat we niet meer voor je kunnen zorgen. We hopen dat je wel een goed leven voor je hebt!


We gaan wel binnenkort op zoek naar een ander hondje hebben we al besloten. Maar of het weer een rashond wordt, daar ben ik niet zeker van.

Oke nog een paar fotos dan maar.

 Hier een paar fotootjes van Olaf in de tuin en de inspectie van de vaatwasser, hahaha. En de meiden wilden ook errug graag op de foto....say cheeeeesssssse!!!!
En onder de trampoline onze oude sjaggo Winnie. Gelukkig valt hij Olaf niet aan, maar een kat van 15 jaar wil ook echt niet meer spelen met een pup van bijna 9 weken :-D.

We zijn de tuin aan het omspitten en alles eruit aan het halen, dus het is een lekker zooitje ;-).

Olaf is er!!!

En hier is hij dan! Hij ligt al uitgeteld in zijn mandje. Hij is zoooo lief en schattig en leuk en.... we zijn helemaal verliefd! Hij is nog steeds een ieniemiene hondje, gister woog hij bij de dierenarts 1,7 kg en hij is vandaag precies 8 weken en 4 dagen oud. Maar hij haalt al in, want het verschil met zijn broertjes is niet meer zo groot als in het begin, toen woog hij de helft.

Even voorstellen: Olaf

Deze kleine boef zal over 4 weken bij ons komen wonen. Hij heet Olaf en is op de bovenste foto's 4 weken en 4 dagen oud. Wij zijn helemaal verliefd en kunnen niet wachten tot het zover is!!!

Op de eerste 2 foto's zit hij in de handen van mijn man :-). Ik vind dat zo schattig!

Gezinsuitbreiding!!

Ja, jullie lezen het goed. Wij krijgen half september gezinsuitbreiding!! En we kijken er zo naar uit. We krijgen dan nl. een Manchester Terrier pup. Een niet zo'n bekend ras in Nederland. Ze zijn 5 juli geboren en ik heb al foto's van ze, ze zijn hier 4 dagen oud. De keuze moet nog worden gemaakt, maar dat komt wel als manlief weer thuis is en we er gaan kijken.

Het is een wens die wij al jaren hebben, maar het kon er nooit van komen. Nu de jongste naar school is en ik toch veel thuis ben, is het een goed moment om het toch te doen. Ook in het kader van mijn revalidatie is het goed. Ben nu verplicht om eruit te gaan en ik heb ook een reden om eruit te gaan. Het is wel een hele makkelijke hond. Ze worden ook niet zo heel groot, een teef ong. 38 cm en een reu ong. 42 cm. Dat moet ook, want het beestje moet ook mee op ons zeilbootje.

En nu nog 9 weken wachten!!!!